மூலப்பாடம்:

கான்ஜி எழுத்துருக்களில்
瀬をはやみ
岩にせかるる
滝川の
われても末に
あはむとぞ思ふ

கனா எழுத்துருக்களில்
せをはやみ
いはにせかるる
たきがはの
われてもすゑに
あはむとぞおもふ

ஆசிரியர் குறிப்பு:

பெயர்: பேரரசர் சுதொகு

காலம்: கி.பி 1119-1164.

19 ஆண்டுகள் ஜப்பானை ஆண்ட பேரரசர் சுதொகு கி.பி. 1142ல் அரசபதவியைத் துறக்க நிர்ப்பந்தப்படுத்தப்படுகிறார். அப்போது அரசராக முடிசூடிய கொனொயே இறக்கும்வரை தன் மகன் அரியணை ஏறும் காட்சியைக் காணக் காத்திருந்தார். அப்போது கி.பி. 1151ல் இப்பாடலை இயற்றினார்.

முந்தைய பாடலில் பார்த்த ஹோகென் கலவரத்தின் முடிவில் தோல்வியடைந்த பேரரசர் சுதொக்கு சனுக்கி மாகாணத்துக்குக் கடத்தப்படுகிறார். அங்கு அவர் தன்னை வென்ற பேரரசர் கோஷிராகவாவைச் சபித்தவாறும் தலைமுடியையும் தாடியையும் நகங்களையும் நீளமாக வளர்த்துக் கோர உருவத்தைக் கொண்டும் மீதமுள்ள வாழ்க்கையை வாழ்ந்து வந்தார். இக்காலத்தில் எழுதப்பட்ட கொன் ஜாகுவின் கதை எனும் புதினத்தில் கதாநாயகன் சனுக்கி மாகாணத்துக்குச் செல்லும்போது அங்கு சாய்க்யோ என்ற கோரமான பேயைக் காண்பதாக வருகிறது. அப்பேய் இவராக இருக்கலாம் என்றும் கருதுகிறார்கள்.

கவிதை புனைவதில் வல்லவரான இவர் இத்தொடரின் 79வது பாடலை இயற்றிய புலவர் அகிசுகேவைப் பல்வேறு தனிப்பாடல்களைத் தொகுத்து ஷிக்காஷு எனும் தொகுப்பை உருவாக்கப் பணித்தார். ஜப்பானிய இலக்கியத்துக்கு இவரது பங்களிப்பாக 78 பாடல்கள் இடம்பெற்றுள்ளன.

பாடுபொருள்: பிரிவுக்கு ஆறுதல் கூறுதல்

பாடலின் பொருள்: நதியின் ஓட்டத்தில் எதிர்ப்படும் பாறை நதியின் பாதையை இரண்டாகப் பிரித்தாலும் பாறையைத் தாண்டியபின் ஒன்றாகக் கூடுவதைப்போல் இப்போது பிரிவை எதிர்கொள்ளும் நாமும் பின்னர் ஒன்று சேர்வோம்.

காதலினாலோ போரினாலோ வேறு ஏதாவது சிக்கலாலோ பிரிந்த இருவர் மீண்டும் ஒன்று சேர்வோம் என்ற நம்பிக்கையைக் கொள்ளவைக்கும் பாடல். இப்பாடலின் ஆசிரியர் இந்த மூன்று காட்சிகளில் எதை மனதில் வைத்து எழுதினார் என்று தெரியவில்லை. இவர் இக்கவிதையை இயற்றிய காலத்தில் ஜப்பானில் போர்கள் ஏதும் நடைபெறவில்லை. எனவே, கவிதை புனைவதில் வல்லவர் என்பதால் காதலை மையமாக வைத்து எழுதியிருக்கலாம் என்றும் தன் குடும்பத்தை விட்டு அரசபதவி போய்விட்டதால் மீண்டும் தன் குடும்பவாரிசு அரியணை ஏறுவதை மீண்டும் இணைவதாக உருவகித்திருப்பதாகவும் உரையாசிரியர்கள் இருவேறு விதமாகப் பொருள் கொள்கிறார்கள்.

வெண்பா:

நதியிடை தோன்றிடும் பாறையைத் தாண்டிச்
சிதிலமும் இன்றியே சேர்தல் - விதியேபோல்
நும்மைப் பிரிந்திட்ட நானுமே மீண்டுமுமைச்
சேர்ந்திடவே நேர்ந்த பிரிவு

(மீண்டும் அடுத்த தான்காவில் சந்திப்போம்)

இக்கட்டுரை சொல்வனம் இதழில் வெளியானது.