நடுகல் வழிபாடு

அள்ளூர் நன்முலையார் ஒரு மறக்குடி மகளின் இல்லத்திற்குச் சென்றபொழுது, அங்கே அம்மறக்குடி மகள் தன் மூதாதையர் நடுகல்லை தொழுது, தன் இல்லத்திற்கு விருந்தினர் வரவேண்டுமெனவும், தன் கணவன் போரில் வெற்றி பெற வேண்டுமெனவும் வேண்டிக்கொள்வதைக் கண்டார். அதனை ஒரு பாட்டாக நமக்கு வழங்கியுள்ளார்.


களிறுபொரக் கலங்கு கழல்முள் வேலி
அரிதுஉண் கூவல் அங்குடிச் சீறூர்
ஒலிமென் கூந்தல் ஒண்ணுதல் அரிவை
நடுகல் கைதொழுது பரவும் ஒடியாது
விருந்துஎதிர் பெறுகதில் யானே என்ஐயும்
ஓ. . . . . . வேந்தனொடு
நாடுதரு விழுப்பகை எய்துக எனவே (புறம் 306)


நீர்நிலையில் யானை இறங்கி ஆடுவதால், நீர் கலங்கி உண்ணுவதற்கு அரிதாகியது. குடிகளெல்லாம் கழல் என்ற முள்ளையுடைய கொடியினாலே வேலி அமைக்கப்பட்டு விளங்குகின்றது. அத்தகைய நீர்நிலையையும், குடிகளையும் கொண்ட ஊரில் வாழ்கின்ற தழைந்திருக்கும் மென் கூந்தலையும் நல்ல ஒளி பொருந்திய நெற்றியையும் உடைய பெண்ணொருத்தி, நடுகல்லை வழிபட்டு விருந்தினர் வரவேண்டுமெனவும், தன் கணவன் போரிலே வெற்றிபெறவேண்டுமெனவும் வேண்டிக்கொள்கிறாள்.

மூதாதையர் இறந்த பின்னர் அவர்களை புதைத்து நடுகல் நட்டுவைத்து வழிபடும் வழக்கம் நம்மிடையே இருந்தது என்பது இப்பாடல் மூலம் புலனாகிறதல்லவா.

---

பரிசு பெறுவதிலும் உள்ள மாண்பு

பெருஞ்சித்திரனாரால் பாடாண் திணையில் பரிசில் துறையில் அமைக்கப்பட்ட இப்பாடல் அக்காலத்தில் புலவர்களிடம் பரிசு பெறுவதிலும் இருந்த மாண்பினை தெள்ளத் தெளிவாகக் காட்டுகிறது. புலவர் அதியமான் நெடுமானஞ்சியைக் காணச்செல்கிறார். ஆனால் அதியமானோ, அவரை நேரிலே காணாமலே, அவருடைய பாடல்களைக் கேட்காமலே, அவருடைய திறனை ஆராயாமலே பரிசுகளைப் பெற்றுச் செல்க என கூறுகிறார். இவருக்கோ இப்படி தன் தகுதியை அறியாமல் கொடுக்கப்படும் பரிசினைப் பெற்றுக்கொள்ள விருப்பமில்லை. பரிசு சிறிதாயினும் தரமறிந்து கொடுக்கப்படும் பரிசே சிறந்தது என்று கூறி, இப்பரிசுகளைப் பெற்றுச் செல்வதற்கு நான் வாணிகப் பரிசிலன் அல்லேன், அதாவது வியாபாரம் போல் பொருள் ஒன்றையே குறிக்கோளாகக் கொண்டவனல்லேன் என்று கூறுகிறார். அக்காலத்தில் பரிசு பெறுவதிலும் இருந்த மாண்பு இன்று எங்கே தொலைந்தது?


குன்றும் மலையும் பலபின் ஒழிய
வந்தனென் பரிசில் கொண்டனென் செலற்குஎன்
நின்ற என்நயந்து அருளி ஈதுகொண்டு
ஈங்கனம் செல்க தான்என என்னை
யாங்குஅறிந் தனனோ தாங்கருங் காவலன்
காணாது ஈத்த இப்பொருட்கு யானோர்
வாணிகப் பரிசிலன் அல்லேன் பேணித்
தினைஅனைத்து ஆயினும் இனிதுஅவர்
துணைஅளவு அறிந்து நல்கினர் விடினே. (புறம் 208)

this is txt file